De operatie, 18 januari 2021

Na nog een pittig dagje werken op vrijdag 15 januari had ik dan toch echt weekend en wordt de operatie een feit maandag!

Het weekend benut om het huis aan kant te maken en mijn koffer te pakken. Omdat ik alleen woon en ik hele lieve vrienden heb werd mij aangeboden dat ik na de operatie, na het ontslag uit het ziekenhuis, de eerste week bij hun in huis kon verblijven zodat ze me konden verzorgen, in de gaten houden. Zij had zelf ook ruim twee jaar geleden dezelfde operatie gehad en is tot op heden 98 kg kwijt! Echt super lief van ze en heb dit aanbod met beide handen aangepakt. Dus ik moest wel wat meer kleren e.d. meenemen dan alleen maar voor het ziekenhuis.

Boodschappen hoefde ik dus ook niet te doen, dus had alle tijd om schoon te maken, de was te doen etc. Omdat ik ook 2 weken na de operatie niet mag autorijden had mijn vader aangeboden om mij alvast zondagmiddag naar de vrienden te brengen, dan kon mijn eigen auto gewoon thuis blijven staan. En dan was ik mooi op tijd bij ze, zij zou me maandagochtend naar Arnhem Rijnstate brengen.

Zo gezegd zo gedaan. Zondagmiddag stond pa bij mij aan de deur en hebben we de spullen ingeladen, koffer, tas, laptop, tablet etc. om mezelf maar te kunnen vermaken 😉

Zondagavond nog lekker bami gegeten bij de vrienden en redelijk op tijd het bed ingedoken. De wekker ging om 07.00 uur de 18e, nog niet echt zenuwen maar een kleine gezonde spanning. Alles bij elkaar gepakt en de auto ingestapt richting Arnhem. Moest me om 09.00 uur melden, maar was er circa 10 minuten eerder. Beneden bij de balie gemeld en die verwezen me door naar de 6e etage, waar de afdeling van Vitalys is. Daar aangekomen werd mijn kamer gewezen en kon ik me installeren. En ze zeiden dat ik rond 13.00 uur zo worden geopereerd. Omstreeks 12.00 uur moest ik mijn operatiekleding aandoen (een heel mooi groot blauw gewaad 🙂 ) Tot mijn verbazing kreeg ik een 1 persoonskamer. Iemand anders van mijn groep moest zich om 07.45 uur melden, dus die was er al. Zij lag in de kamer tegen over mij, op een kamer van 4 waar elk bed bezet was. En er kwam nog iemand in de kamer naast mij, dus er werden deze dag 6 dezelfde operaties uitgevoerd.

De tijd gedood met kletsen met de anderen, totdat mijn groepsgenoot werd opgeroepen om zich om te kleden en even daarna werd ze opgehaald. Toen ze weg was was ik lekker aan de klets met een ander, toen werd er mij gezegd, kleed je maar om want ze komen je zo halen. Toen ging het allemaal in een stroomversnelling. Snel het operatiegewaad aangetrokken en toen kwam daar de operatie stoel voor me aan. Daar in gaan zitten en toen brachten ze me weg.

Dan kom je in een ruimte waar ze je infuus prikken (hier werd ik nog ff beroerd van, maar trok gelukkig ook weer snel weg) en kreeg meteen anti biotica en vocht toegediend. Daar een klein halfuurtje geweest, kwam iemand me ophalen om naar de OK te gaan. Hoop mensen in de OK en ze stelde nog enkele vragen. Ik kreeg wat ingespoten en kreeg een masker op en daarna weet ik eigenlijk niets meer. Werd op een gegeven moment half wakker en we waren zo op mijn kamer terug en moest ik overstappen van de operatiestoel naar mijn eigen bed. Dit was waarschijnlijk rond 15.00 uur. Maar ik was zo suf dat ik tot 20.30 uur heb geslapen en toen pas een beetje bij mijn positieven kwam. Tussendoor elke keer wat slokjes water gedronken en rond 23.30 uur vielen de ogen weer dicht. In de nacht elke keer een uurtje geslapen, daarna wakker. Er is mij goed verteld dat ik veel moest bewegen om het gas wat ze gebruiken om je buik op te blazen kwijt te raken. Dus toen ik elke keer wakker was in de nacht heb ik de zuster gevraagd mij af te koppelen van de monitor zodat ik een rondje kon lopen. Halverwege de nacht heb ik mijn stappenteller omgedaan, hier later meer over. De volgende dag was ik rond 7.00 uur weer wakker en toen werd ik definitief afgekoppeld door de zuster.